نه ارمنستان می تواند با ایران همکاری نظامی موثری داشته باشد و نه ایران با ارمنستان. به عنوان مثال، ایروان هرگز نمی تواند فرانسه و تهران را به هم نزدیک کند. از سوی دیگر، دیدگاه ارمنستان به ایران آنقدر که تظاهر می کند صادقانه نیست. این فقط بخشی از یک بازی است. ارمنستان سیاست خارجی ایران در منطقه را به خوبی می شناسد. به همین دلیل است که تلاش می کند ایران را راضی نگه دارد، اما در واقع بازی خودش را انجام می دهد. تا زمانی که پاشینیان در قدرت است و به سیاست غرب گرایی خود ادامه می دهد، این نزدیکی نظامی هرگز اتفاق نخواهد افتاد. با توجه به اینکه در تلاش است نقش روسیه را در منطقه تضعیف کند، حتی غرب هم اجازه همکاری نزدیک نظامی میان ارمنستان و ایران را نخواهد داد.

به گزارش Axar.az، این مطالب را افشار سلیمانی، کارشناس و تحلیلگر سیاسی، سفیر اسبق ایران در آذربایجان، در خصوص روابط ایران و ارمنستان و پیشنهاد همکاری نظامی ایران به ارمنستان بیان کرد.

وی گفت: «ایران قبلاً آذربایجان را به داشتن سیاست غرب‌گرایانه نسبت داده اما زمانی فرا خواهد رسید که ارمنستان ده برابر بیشتر از اکنون با غرب همکاری خواهد کرد. در حال حاضر برگزاری رزمایش های مشترک با غرب، تعمیق همکاری با فرانسه ،یونان و .. نمونه ای از این رویکرد است. اگرچه تهران تلاش می کند چشم خود را بر روی چرخش سریع ایروان به سمت غرب و همکاری نظامی آن ببندد، اما نمی تواند برای مدت طولانی از آن چشم پوشی کند. زیرا اینها مواضع کاملاً متفاوتی هستند».

سلیمانی افزود: زمانی که ارمنستان با پیشنهاد صلح آذربایجان موافقت و روابط خود را با ترکیه عادی کند، روابط ایران و ارمنستان کاملاً متفاوت و ضعیف خواهد شد.

یکی از دلایل اصلی که تهران، ایروان را ترجیح می دهد این است که فکر می کند آذربایجان پیرو سیاست غرب گرایانه است. هر چند باکو تلاش کرده همواره سیاست متوازنی را دنبال کند.

موضوع دیگر عامل «اسلام سیاسی» است که نقش مهمی در جهت گیری اصلی سیاست خارجی آذربایجان و تهران دارد. ایران همواره نسبت به مقوله‌ آذربایجان حساس بوده است. همچنانکه آذربایجان به مسائل ایران هراسی و اسلام سیاسی حساسیت نشان داده است . اگرچه در اکثر موارد اشتراکات تاریخی و فرهنگی دلیل نزدیکی است، اما این عامل تاثیر معکوس بین تهران و باکو داشته و باعث ایجاد فاصله بین دو کشور شده است.

ایران نسبت به موضوع آذربایجان جنوبی حساسیت دارد. همانگونه که آذربایجان نسبت موضوع ایران شمالی حساس است.پ از این رو هر دو کشور از اینکه کشور مقابل با بحران‌هایی مواجه شود ناخرسند نمی‌شوند.

از این رو، ایران همواره اندیشه اسلام گرایی را در برابر مسئله ملی گرایی که ازسوی آذربایجان مطرح میشود قرار داده است. هردو طرف تصور می‌کنند که ازاین طریق نگرانی‌های متقابل فیما بین رفع می‌شود.

البته قبلاً نمی شد این مسائل را به این صراحت بیان کرد. اما پيروزی آذربايجان بر ارمنستان و پس گرفتن قره باغ همه رازها را برملا كرد و پرده‌ از مسائلي كه در تاريكي مانده بود، برداشت.

وی تاکید کرد که راه حل همه این مشکلات در همکاری واقعی بین دو کشور است.

سلیمانی افزود: "به نظر من اگر می‌خواهیم از منافع ملی ایران دفاع کنیم، باید با آذربایجان همکاری کنیم نه لزوما همکاری نظامی. اگر ایران وآذربایجان بتوانند اعتماد متقابل ایجاد کنند و روابط اقتصادی و دیپلماتیک خود را تقویت کنند، حتی اگر روابط عادی همسایگی با ارمنستان باقی بماند، اعتماد متقابل افزایش می‌یابد و این برای هر دو طرف مفید خواهد بود. در این صورت ایران نیازی به جایگزین دیگری نخواهد داشت. متأسفانه با توجه به بی اعتمادی دو طرف، بازگشت به گذشته و از سرگیری روابط و تغییر مسیر روابط در این شرایط بسیار دشوار به نظر می رسد."