پروفسور دکتر جواد هیئت پدر معنوی آزربایجانیهای جهان و یکی از شناخته شده ترین شخصیتهای علمی، تاریخی، فرهنگی و مطبوعاتی جهان ترک، صبح روز ۲۱ مرداد ۲۰۱۴ در سن ۸۹ سالگی درباکو درگذشت.

دكتر هیئت از پزشكان و جراحان مجرب قلب بود كه در سال ۱۳۴۱ برای اولین بار توانست در ایران عمل جراحی قلب باز را انجام دهد و سپس در سال ۱۳۴۷ اولین عمل پیوند قلب را در تهران و اولین پیوند قلب سگ‌ها را در ایران با موفقیت به انجام رساند.

وی از سال ۱۳۴۲ به نمایندگی ایران در 'انجمن بین‌المللی جراحی' و از سال ۱۳۶۲ به عضویت 'آكادمی جراحی پاریس' انتخاب شد و تا هنگام فوت بیش از ۲۵ مقاله و سخنرانی در كنگره‌های بین‌المللی جراحی به زبان‌های فرانسه و انگلیسی داشته ‌است.

دكتر هیئت در فاصله سال‌های ۱۳۴۳ تا ۱۳۵۵ مجله دانش پزشكی را منتشر می كرد. پس از سال ۱۳۵۷ با انتشار نشریه وارلیق مدیریت و مسئولیت نشریه وارلیق را بر عهده داشت. وی در فعالیت های فرهنگی و ادبی نیز مشهور بود و مطالعات گسترده ای در ترك شناسی و فلسفه و اسلام شناسی داشت.

جوادهیئت فرزند علی هیئت رئیس سابق دیوان كشور بود كه در سال ۱۳۰۴ در تبریز به دنیا آمد، تحصیلات ابتدایی و متوسطه و دو سال اول رشته پزشكی را در ایران گذراند و سپس به استانبول رفت و پس از اخذ دكترای پزشكی دوره تخصصی جراحی را در استانبول و پاریس به پایان رساند و در سال ۱۳۳۱ به ایران بازگشت.

این چهره برجسته آذربایجان در کنار مطالعات و تألیفات پزشکی در ترک‌شناسی و اسلام‌شناسی نیز صاحب نظر بود، بعد از انقلاب ۱۳۵۷ باهمکاری چند نفر از همفکران خود، مانند شاعر ساوالان مجله وارلیق را به زبان‌های ترکی و فارسی منتشر کرد. در زمینه توركولوژی بیش از یكصد مقاله در این مجله نوشت.

از هفت جلد کتاب درباره ترک‌شناسی پنج جلد آن در باکو و یک جلد «نگاهی به‌تاریخ و فرهنگ ترکان» در آنکارا ازطرف وزارت فرهنگ به‌ترکی استانبولی به‌چاپ رسیده‌است.

آثار:

سیری در تاریخ زبان و لهجه‌های ترکی (۱۳۶۵)

ترومبوز و فلبیت و درمان آن (۱۳۳۵)

نگاهی به‌تاریخ ادبیات آذربایجان (دوجلد)

مقایسه اللغتین مقایسه فارسی و ترکی (۱۳۶۲)

زبان و ادبیات ترکی آذربایجان در قرن بیستم «گزارش به‌ترکی استانبولی در چهارمین کنگره بین‌المللی تورکولوژی – استانبول ۱۳۶۴»

نگاهی به‌تاریخ و فرهنگ ترکان (۱۳۶۵)

آذربایجان شفاهی خلق ادبیاتی (۱۳۶۷)

ادبیات شناسلیق (۱۳۷۴)

خلاصه تاریخ فلسفه غرب.

یادش گرامی، راهش پر رهرو باد