تاریخ این فجایع سالهای ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ میلادی می باشد و توسط دسته های مسلح ارمنی در شهرهای شاماخی، قوبا، زنگه زور، نخجوان، لنکران روی داده است.
Axar.az گزارش می دهد که استقلال جمهوری آذربایجان، تصویری عینی از گذشته تاریخی مردم ما ایجاد کرد. حقایقی که سال ها مخفی نگه داشته شده بود فاش شد و رویدادهای تحریف شده ارزش واقعی خود را راپس گرفت.
نسل کشی که بارها و بارها علیه مردم آذربایجان انجام شده، سالها ارزیابی سیاسی و حقوقی آن صورت نگرفته، یکی از صفحات باز نشده تاریخ است.
نیروهای مسلح ارمنی در طی سالهای اوایل قرن بیستم هزاران پیر و جوان و زن و کودک آذربایجانی را به قتل رساندند و مردم روستاها را به صورت دسته جمعی تیرباران کردند. در طی سال های ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ از یک طرف ارمنی های داشناک به رهبری آندرانیک ترک های آذربایجان را قتل عام می کردند و از طرف دیگر ارمنی های بلشویک به رهبری شائومیان برای سرپوش گذاشتن به این حقایق تاریخی، قتل عام شدگان را در گورهای جمعی می پوشاندند. تنها در فاصله روزهای ۱۸ تا ۲۰ ماه مارس سال ۱۹۱۸ ارمنی های بلشویک ۳۰ هزار ترک آذربایجانی را به قتل رساندند.
در ۳۱ مارس سال ۱۹۱۸ بدنبال هجوم نیروهای ارمنی، روس و کمونیست در باکو به ملت مسلمان آذربایجان، نزدیک به ده هزار نفر از ترکها در موطن خود به شهادت رسیدند. پس از آنکه داشناکهای ارامنه در سال ۱۹۱۸ حکومت را بدست آوردند به رهبری ستپان شائومیان در ماه های مارس و آوریل در شهرهای باکو، شاماخی و برخی شهرهای دیگر آذربایجان هزاران نفر از مردم بیگناه آذربایجان را بطور وحشییانه قتل عام کردند. این حادثه یکی از فاجعه های جهانی قرن بیستم بوده است.
شایان ذکر است در سال ۱۹۹۸ با دستور حیدر علی اف رهبر فقید آذربایجان ۳۱ مارس بعنوان روز قتل عام آذربایجانیان اعلام شد.