روزنامه‌ها، به نقل از «بهروز مروتی»، مدیر «کمپین معلولان» از تعطیلی این کارزار خبر داده است.

به گزارش Axar.az، کمپین معلولان نزدیک به ۹ سال در حوزه حقوق افراد دارای معلولیت فعالیت کرده و به گفته مدیر این کمپین، «ناامیدی جامعه افراد دارای معلولیت از بی‌توجهی‌ها و کم‌توجهی‌ها»، یکی از مهم‌ترین علل تعطیلی آن عنوان شده است.

این کمپین در طول سالیان گذشته ضمن پیگیری حقوق مندرج در قوانین این بخش از جامعه، در مورد انواع خشونت انجام‌ شده درباره گروه‌های مختلف افراد دارای معلولیت در مراکز نگهداری، وضعیت نامطلوب اقتصادی بسیاری از معلولان، استخدام‌ نکردن افراد دارای معلولیت در سازمان‌های دولتی باوجود قبولی در آزمون استخدامی اطلاع‌رسانی می‌کرد و به‌نوعی، مرجع خبری رسانه‌ها درباره وضعیت افراد دارای معلولیت به حساب می‌آمد.

در بیانیه‌ای که توسط گردانندگان کمپین معلولان منتشر شده، آمده است: «کمپین معلولان‌ در تمام این سال‌ها با برگزاری تجمعات اعتراضی، مکاتبات، شکایات و پیگیری‌های مستمر، تنها یک هدف داشت: اجرای قانون برای همه، به‌صورت یکسان و بدون تبعیض. اما واقعیت این است که این مبارزه، آن‌گونه که باید، مورد استقبال گسترده جامعه افراد دارای معلولیت قرار نگرفت. درحالی‌که این مسیر نیازمند همبستگی و مطالبه‌گری عمومی بود، اما در نهایت، تنها گروهی محدود بار سنگین آن را به دوش کشیدند. این نبود حمایت گسترده،، باعث شد کمپین پس از دستیابی به مهم‌ترین هدفش، فعالیت خود را پایان دهد،»

واداشتن دولت به اجرای احکام متعددی که از سوی دیوان عدالت اداری در ارتباط با پرداخت حقوق مالی شماری از افراد دارای معلولیت صادر شده است، مهم‌ترین هدف این کمپین برشمرده شده است.

بهروز مروتی، مدیر این کمپین در گفت‌وگو با روزنامه شرق، ضمن اشاره به تلاش‌های ۹ ساله در این کارزار، یکی از مهم‌ترین دستاوردهای خود را اجرایی شدن ماده ۲۷ قانون ‌حمایت از حقوق معلولان برای شمار زیادی از افراد دارای معلولیت دانسته و گفته است: «تعدادی از معلولان به‌دلیل اجرا نشدن ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق معلولان، از سازمان بهزیستی نزد دیوان عدالت اداری شکایت کردند. در این خصوص، کمپین دادخواستی سراسری منتشر کرده بود و در نهایت با طرح شکایات متعدد و مطالبه‌گری افراد دارای معلولیت، تعداد قابل توجهی از آن‌ها توانستند به حقوق خود که از سال ۱۳۹۷ مورد تضییع قرار گرفته بود، برسند. این دستاورد بزرگی بود.»

او در بخش دیگری از این گفت‌وگو، به بی‌توجهی دولت‌ها به حقوق افراد دارای معلولیت اشاره کرده و می‌گوید: «این رفتارها باعث ایجاد ناامیدی در میان معلولان شد. در نتیجه، معلولان در تجمعات و اعتراضاتی که فراخوان آن را می‌دادیم مشارکت چندانی نمی‌کردند. این درحالی‌ست که کمپین‌ها بدون پشتوانه و بدنه اجتماع نمی‌توانند کار چندانی کنند. دولت‌ها تنها به دادن وعده اکتفا می‌کنند. مشکلات افراد دارای معلولیت در حالی رو به افزایش است که نه دولت گوش شنوایی دارد و نه مجلس. حتی دولت پزشکیان که برای اجرای قانون حمایت از افراد دارای معلولیت قول ویژه‌ای داده بود هم اقدام خاصی نکرد و بودجه اختصاص داده‌شده به قانون در دولت چهاردهم هیچ تفاوتی با دولت رئیسی یا روحانی نداشت. در نهایت به‌دلیل دلسردی، تصمیم گرفتیم کمپین معلولان به کار خود پایان دهد.»