درج اجباری نام غیر ترکی در شناسنامه
یکی دیگر از شگردهای سازمان ثبت احوال در مخالفت با اسامی ترکی، درج اجباری نام غیر ترکی در شناسنامه کودکان برخلاف میل والدین بود. این روش بیشتر در دهههای ۶۰ و ۷۰ رواج داشته است.
بر اساس گزارش تحقیقی با عنوان «اسامی "بیگانه" و کودکان بیشناسنامه»، که توسط «میلاد بالسینی و عسگر اکبرزاده» تهیه شده، در این دههها، حین مراجعه والدین جهت دریافت شناسنامه با اسامی ترکی برای فرزندانشان، مسئولان اداره یا به صورت خودسرانه نام دیگری را در شناسنامه کودک ثبت میکردند و یا لیستی از اسامی منتخب سازمان را به والدین نشان میدادند تا به دلیل ممنوع بودن اسامی ترکی، نام دیگری را از لیست مذکور برای کودکشان انتخاب نمایند. در نتیجه هر دو حالت فوق، والدین موفق به دریافت شناسنامه با اسامی ترکی برای کودکانشان نمیشدند.
برای مثال در سال ۱۳۶۶ خانواده م. جوانشیر در شهر بیلهسوار مغان برای نوزادشان نام ائلدنیز (Eldəniz) را انتخاب میکنند. اما اداره ثبت احوال این شهر علاوه بر مخالفت ثبت این نام ترکی، نام غیر ترکی «مازیار» را به صورت خودسرانه در شناسنامه ثبت میکند.
در سال ۱۳۷۳ نیز آقای ع. جوانشیر و همسرشان برای یکی از فرزندانشان نام گوندوز (Gündüz) را برمیگزینند. اما اداره ثبت احوال بیلهسوار مغان علاوه بر مخالفت با ثبت این نام ترکی، به صورت خودسرانه نام غیرترکی «آصف» را برای او در شناسنامه ثبت میکند. در موردی دیگر نیز، آقای ع. جوانشیر و همسرشان برای یکی از فرزندانشان که در سال ۱۳۷۲ متولد شده بود، نام ائلاوجا (Eluca) را انتخاب میکنند. اما باز هم اداره ثبت احوال بیلهسوار مغان علاوه بر مخالفت با ثبت این نام ترکی، به صورت خودسرانه نام «لاله» را در شناسنامه ایشان ثبت میکند.
گفتنی است مسئولان ثبت احوال بیلهسوار مغان علاوه بر سلب حق انتخاب نام این والدین آذربایجانی، قصد داشتند این خانواده را به دلیل درخواست صدور شناسنامه با اسامی ترکی برای فرزندانشان، به نیروهای امنیتی معرفی کنند.