در این نامهای سرگشاده فعالان آذربایجانی خواستار ورود مستقیم مسعود پزشکیان رئیس جمهور جمهوری اسلامی ایران، به ماجرا و جلوگیری از ادامه ظلم نهادینه شدهاند.
به گزارش Axar.az ، نویسندگان نامه میگویند در بهمن ۱۴۰۲ به شکلی هماهنگ و بدون احضاریه قانونی، از سوی نهادهای امنیتی بازداشت شدهاند. بسیاری از متهمان تا پیش از بازداشت، یکدیگر را نمیشناختهاند و هیچ ارتباط تشکیلاتی یا گروهی میان آنها وجود نداشته است.
نویسندگان نامه از جمله، آراز امان زینآباد، آیاز سیفخواه، ودود اسدی، محمدرضا فقیهی، طاهر نقوی، محمود اجاقلو، کرم مردانه و مرتضی پروین از فعالان مدنی و سیاسی ترک آذربایجانی در نامهای سرگشاده خطاب به مسعود پزشکیان رئیسجمهور ایران، از آنچه «پروندهسازی ساختگی، شکنجه، نقض گسترده حقوق شهروندی و احکام ناعادلانه قضایی» خواندهاند، پرده برداشتند.
با این حال، نهادهای امنیتی، بهویژه وزارت اطلاعات، با طرح اتهاماتی نظیر «تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور»، «جاسوسی» و «تبلیغ علیه نظام»، اقدام به بازداشت، تفتیش منزل و ضبط وسایل شخصی این افراد کردهاند، آن هم بدون ارائه مدرک مستند یا حکم قضایی کافی.
بازجوییها اغلب بدون حضور وکیل انجام شده و حتی فرصت انتخاب وکیل از فهرست تأییدشده نیز در اختیار آنان قرار نگرفته است. طبق این نامه، در برخی موارد، بازپرسی به کمتر از ۵ دقیقه محدود شده است و اتهامات امنیتی سنگین تنها در حد «روخوانی از پرونده» به آنان تفهیم شده است.
در بخش دیگری از این نامه، زندانیان به اعمال فشار شدید بازجویان برای اخذ اعترافات اجباری اشاره کردهاند. آنان گفتهاند در بندهای انفرادی ۲۰۹ زندان اوین، به مدت ۲۰ تا ۴۰ روز تحت فشار جسمی، روحی، تهدید و تحقیر قرار گرفتهاند. بازجویان با تهدید به ابطال پروانه شغلی، بدنامی، یا حتی آزار خانوادهها، تلاش کردهاند زندانیان را وادار به نوشتن «نامه توبه»، «ابراز ندامت» و «اعتراف در مقابل دوربین» کنند.
متن نامه در کانال تلگرامی آخار آذ به صورت پی دی اف به شکل زیر به اشتراک گذاشته شده است.