پیرترین زن جهان ژن‌هایی داشت که سلول‌هایش را «جوان‌تر» نگه می‌داشتند.

به گزارش Axar.az، مطالعه‌ای که پیش از مرگ خانم برانیاس بر روی دی‌ان‌ای و میکروبیوم او آغاز شده بود این را نشان می‌دهد.

ماریا برانیاس، زنی که تا پیش از درگذشتش در اسپانیا در ۱۱۷ سالگی مسن‌ترین فرد زنده جهان محسوب می‌شد، عمر طولانی خود را به «شانس و ژنتیک خوب» نسبت می‌داد. دانشمندان حالا می‌گویند تحقیقات علمی صحت این ادعای او را تأیید کرده‌ است.

این مطالعه‌ نشان داده است که ژن‌های به ارث‌رسیده از خانواده‌اش باعث شده‌اند سلول‌های بدن او از نظر عملکردی و زیستی تقریباً ۱۷ سال جوان‌تر از سن واقعی‌اش به نظر برسند.

این تحقیق که به سرپرستی مانوئل استلر، استاد ژنتیک در دانشگاه بارسلونا و از متخصصان برجسته در زمینه پیری، انجام شده نشان داده است «میکروبیوتا»ی او (باکتری‌های موجود در روده که نقش مهمی در سلامت انسان ایفا می‌کند) بسیار مشابه به میکروبیوتای یک نوزاد بوده است.

خانم برانیاس تا پایان زندگی‌اش از هوشیاری ذهنی بالایی برخوردار بود و مشکلات عمده‌ای که با آن‌ها روبه‌رو بود عمدتاً به درد مفاصل و کاهش شنوایی محدود می‌شدند.

محققان در مقاله خود گفته‌اند که خانم برانیاس سبک زندگی سالمی داشته و همین امر به او کمک کرده تا از ویژگی‌های ژنتیکی منحصربه‌فرد خود نهایت استفاده را ببرد.

وی در زندگی خود رژیم غذایی مدیترانه‌ای را دنبال می‌کرد که شامل مصرف روزانه سه ظرف ماست بود. این زن همچنین مصرف الکل و سیگار پرهیز می‌کرد، همواره با خانواده و دوستان نزدیکش ارتباط داشت و به طور منظم پیاده‌روی می‌کرد.

محققان معتقدند این عوامل به او کمک کردند تا از زوال جسمی و ذهنی که ممکن بود طول عمرش را کاهش دهد، جلوگیری کند.

محققان امیدوارند که نتایج این مطالعه بتواند به توسعه داروها و درمان‌ها برای بیماری‌های مرتبط با پیری کمک کند. آن‌ها می‌گویند مورد خانم رنیاس نشان داده است که پیری و بیماری، دستکم در برخی شرایط، الزاماً ارتباطی ناگسستنی با هم ندارند.

این مطالعه همچنین چالشی جدی برای این باور عمومی است که پیری حتماً همراه با بیماری خواهد بود.