صحبت درباره این موضوع هنوز زود است. زیرا در حال حاضر تماس‌های جدی با رهبری ایران نداشته‌ایم. برخی تماس‌ها میان اعضای دولت بوده است که بیشتر مربوط به مسائل اقتصادی و حمل و نقل بوده‌اند. مسائلی که اصولاً از روزنامه‌نگاری سیاسی ما جدا هستند و هیچ وقت این‌ها را با هم مخلوط نکرده‌ایم.

به گزارش Axar.az، این سخنان را الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان در تاریخ ۷ ژانویه در مصاحبه‌ای با کانال‌های تلویزیونی محلی بیان کرده است.

وی اظهار داشت: «بدتر شدن روابط ما با حکومت قبلی به هیچ وجه تقصیر ما نبوده است. تنها می‌خواهم برخی نکات را یادآوری کنم. بعد از پایان جنگ دوم قره‌باغ و زمانی که ما به نظارت بصری بر جاده لاچین دست یافتیم، شروع کردیم به دیدن کامیون‌های سوختی از ایران که به طور منظم از ارمنستان به قره‌باغ سفر می‌کردند. من به دستیارم دستور دادم که با سفیر ایران در آن زمان تماس بگیرد و بگوید که این را متوقف کنید. ما نمی‌خواهیم این را عمومی کنیم، فقط خواهش داریم که متوقف کنید. این خوب نیست، ما این را می‌بینیم، این سرزمین ماست. شما در حال انجام کارهای غیرقانونی هستید. متاسفانه، پس از آن نیز این عمل متوقف نشد و حتی افزایش یافت. سپس به عنوان قدم دوم، سفیر ایران را به وزارت امور خارجه دعوت کردیم و اعتراض نامه‌ای به او داده شد و این را عمومی کردیم.

پس از آن اتفاقات هم خنده‌دار و هم غم‌انگیزی رخ داد. آن‌ها با نصب شماره‌های جعلی ماشین‌های ارمنی بر روی کامیون‌های سوختی ایران، گویی می‌خواستند این ماشین‌ها ارمنی باشند. اما آن‌ها روی این ماشین‌ها نوشته‌های فارسی نیز داشتند. این ما را بسیار شگفت‌زده کرد. ما شروع به تحقیق کردیم و دیدیم که همان شماره روی چندین ماشین نصب شده است، یعنی شماره مشابه، اما ماشین‌ها متفاوت بودند. یعنی این تقلب را به قدری بی‌دقت انجام داده بودند که آدم واقعاً نمی‌تواند کلمه‌ای برای آن پیدا کند. سپس ما یک ماشین را متوقف کردیم، رانندگان بازداشت شدند و دیدیم که در مدارک سفر آن‌ها نوشته شده بود "استپاناکرت، ارمنستان". این به طور آشکار توهین به تمامیت ارضی و حاکمیت ما بود.

پس از آن تهدیدها و گام‌های شناخته‌شده شروع شد. ما نیز گام‌های متناسبی برداشتیم. اگر در مرز ما تمرین نظامی یا مانور نظامی برگزار می‌شود، ما هم در طرف دیگر مرز ایران این کار را انجام دادیم. یعنی نشان دادیم که ما از هیچ‌کس نمی‌ترسیم و طرف حق‌دار ما هستیم. این همچنین با کمپین‌های توهین‌آمیز در رسانه‌ها همراه بود. زیرا این به نظر می‌رسید که سبک کاری برخی از محافل حاکم است. در حقیقت، توهین نماد ضعف است. اگر کسی به چیزی نرسد، یعنی منظورم افرادی است که بی‌ادب هستند، به توهین می‌پردازند. یعنی کسی که توهین می‌کند، در واقع خود را توهین می‌کند. پس از آن، اخبار مربوط به تنظیم مسأله از سوی ایران و غیره آمد.»