قتل عام مسلمانان آذربایجانی در خوجالی که در بیست و ششم فوریه سال ۱۹۹۲ توسط نظامیان ارمنستان با حمایت تیپ ۳۶۶ ارتش شوروی انجام شد.
با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، ارمنی ها تلاش های خود برای اشغال منطقه استراتژیک خوجالی که صاحب تنها فرودگاه منطقه بود را آغاز کردند.
محاصره و حملات ارامنه به خوجالی در روز ۲۵ فوریه ۱۹۹۲ به اوج خود رسید. ارمنی ها آن شب با حمایت تیپ ۳۶۶ ارتش شوروی که در «خان کندی» مستقر بود، از سه سمت به سمت خوجالی حمله ور شدند.
آنان پس از اشغال خوجالی دست به کشتار جمعی غیرنظامیان و شکنجه دردناک اسیران زده و خونبارترین قتل عام قرن بیستم را رقم زد.
در آن شب، ۱۰۶ زن، ۷۰ سالمند، ۶۳ کودک و در مجموع ۶۱۳ غیرنظامی قتل عام شدند. ۴۸۷ تن نیز به شدت مجروح شدند که ۷۶ نفر از آنان کودک بودند. ارامنه ۲۷۵ آذربایجانی را نیز به اسارت گرفتند. ۱۵۰ تن از آنان هنوز باز نگشته اند. در این قتل عام همچنین اعضای ۸ خانواده به طور کامل کشته شدند. ۲۵ کودک هر دوی والدین و ۱۳۰ کودک نیز یکی از والدین خود را از دست دادند.
گفتنی است پس از اشغال شهر خوجالی طی جنگ قرهباغ، نسل کشی غیرنظامیان آذربایجانی در این شهر توسط ارتش ارمنستان به همراهی نیروهای ۳۶۶ ارتش شوروی در ۲۵ و ۲۶ فوریه سال ۱۹۹۲ اتفاق افتاد. بر اساس آمارهای بین المللی از جمله آمار سازمان دفاع حقوق بشر در این قتل عام ۶۱۳ نفر از غیر نظامیان از جمله ۶۳ کودک وحشیانه به قتل رسیدند.
البته سازمان دیدهبان حقوق بشر معتقد است که این آمار ممکن است تا ۱۰۰۰ کشته نیز باشد.
سرژ سرکیسیان، رئیس جمهور ارمنستان که در آن دوره وزیر دفاع این کشور بود؛ در مصاحبه با روزنامه انگلیسی «توماس د وال» در این باره گفته است که "پیش از واقعه خوجالی آذربایجانیها فکر می کردند که ارمنیها به مردم عادی آسیبی نخواهند رساند. ما این ذهنیت را از بین بردیم"
تا امروز پارلمان های کانادا، مکزیک، کلمبیا، سودان، پرو، پاکستان، بوسنی و هرزگوین، رومانی، جمهوری چک، اردن، هندوراس و سایر کشورها و همچنین بیش از ۲۰ ایالت آمریکا و اتحادیه پارلمانی سازمان همکاری اسلامی، وقایع خوجالی را به عنوان نسلکشی قبول و محکوم کرده اند.
با وجود گذشت ۳۲ سال، نسل کشی خوجالی همچنان همانند زخمی عمیق در قلب مردم آذربایجان، جهان ترک و نقطه سیاهی بر پیشانی دولت ارمنستان باقی مانده است.