شاه نقاش

یکی دیگر از هنرهایی که خاقان هنردوست قاجار به آن علاقه داشت نقاشی بود و برای هنرمندان نقاش، تسهیلاتی را فراهم می‌کرد. او خود دستی بر آتش داشت و هر از گاهی دست به قلم می‌شد و نقاشی‌هایی می‌کشید که برخی از آنها در موزه‌های ایران موجود است.

سلطان خطاط، شاه خوشنویس

سلطان صاحبقران دستخط زیبایی داشت و برای داشتن مهارت بیشتر در خوشنویسی به آموختن این هنر اهتمام می‌ورزید. خوشنویسی در دوران حکومت او رونق فراوانی داشت و پیوسته چندین خوشنویس در دربار او حضور داشته و دارای جایگاه ارزشمندی بودند.
دوران سلطنت ناصرالدین شاه به دلیل ظهور خوشنویسان بسیار و تجربه‌ی شیوه‌های نو یکی از درخشان‌ترین اعصار خوشنویسی در ایران به‌شمار می‌رود. تشویق و ترغیب به خطاطی از سوی شاه و خط‌شناسی او که باعث می‌شد خوشنویسان آثارشان را به بهترین شکل ممکن به وی ارائه کنند، در شکوفایی خوشنویسی در این دوره مؤثر بود.
ناصرالدین شاه همچنین در جمع‌آوری مرقعات و کتاب‌های خطی اهتمام داشت. او هرجا نسخه‌ای خطی نفیس می‌یافت، برای کتابخانه‌ی سلطنتی خریداری می‌کرد. به دستور او چندین نسخه ارزشمند کتابت و تصویرسازی شدند. از آن جمله نسخه‌ی مصور هزار و یک شب بود که شاه در نخستین سال جلوس خود به کتابتش دستور داد و پس از هفت سال در شش مجلد به دست ۴۲ هنرمند به اتمام رسید و اثری همتای شاهنامه‌ی بایسنقری است.

نوشته‌های ناصرالدین شاه در حاشیه عکس‌ها و نقاشی‌هایش گواه علاقه و مهارتش در هنر خوشنویسی اوست. او از خود آثاری در نستعلیق و شکسته‌ی نستعلیق برجای گذاشته ‌است.

شاه موسیقی‌دوست

ناصرالدین شاه بسیار به موسیقی و نوازندگان سازهای مختلف علاقه داشت و القاب زیادی را در طول دوران سلطنت‌اش به نوازندگان و اهالی موسیقی داد و تسهیلاتی را برای آموزش سازهای مختلف برای خانواده‌ی سلطنتی فراهم کرد، چنان‌که عصمت‌الدوله و تاج‌السلطنه، دختران شاه، نواختن پیانو آموختند. ناصرالدین شاه خود نیز تارزن ماهری بود.

در دوران سلطنت ناصرالدین شاه بود که نخستین دسته‌ی موسیقی سلطنتی قاجار توسط دو موسیقیدان فرانسوی ایجاد شد. همچنین به خواست ناصرالدین شاه موسیقیدانی فرانسوی به نام موسیو لومر به ایران آمد و شعبه‌ی موسیقی دارالفنون را راه‌اندازی کرد.

مارش دولت تورک قاجار و نخستین سرود ملی ایران با عنوان مارش بی‌کلام «سلام شاهی»، در زمان ناصرالدین‌ شاه قاجار و به سفارش وی، توسط موسیو لومر فرانسوی در مدرسه دارالفنون ساخته شد. این مارش برای اولین بار در تیر ۱۲۵۱ ه.ش در مهمانی ملکه ویکتوریا با حضور ناصرالدین شاه نواخته شد و‌ همان سال در فرانسه بر صفحه گرامافون ضبط گردید.

شاه معمار

معماری یکی از هنرهایی بود که در دوران ناصرالدین شاه رونق فراوان یافت. او با گسترش کاخ گلستان و اضافه کردن بناهای شمس‌العماره، تکیه‌ی دولت، تالار سلام، تالار آینه و کاخ ابیض به این مجموعه و همچنین ساخت کاخ‌های عشرت‌آباد، سلطنت‌آباد، صاحبقرانیه، شهرستانک و قصر یاقوت، یادگارهای زیبایی از معماری تورک قاجاری را به جای گذاشته است.

شاه مهندس، شاه شهرساز

شهرسازی در زمان ناصرالدین شاه اهمیت فراوانی پیدا کرد. او در زمان سلطنتش تغییراتی اساسی در شهر ایجاد کرد و با برداشتن دیوارهای قدیمی تهران، وسعتی تازه به گستره‌ی تهران داد. همچنین ساخت خیابان‌های وسیع به سبک خیابان‌های اروپایی یکی دیگر از کارهای او در زمینه‌ی شهرسازی بود. آنگونه که گفته شد، مهمترین یادگارش را می‌توان خیابان لاله‌زار دانست که به دستور و اراده‌ی وی و بر اساس ایده‌ی خیابان شانزه‌لیزه ساخته شد.