مرتضی پروین جدا، فعال آذربایجانی طی متنی اعتراض خود را به اتهامات طرح شده از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، دخالت نهادهای امنیتی در پرونده و وضعیت بلاتکلیف خود در زندان اوین نشان داده است.
به گزارش Axar.az، رسانههای فعالین ملی در این باره گزارش منتشر کردهاند.
بر اساس گزارش، این فعال آذربایجانی روز ۳۱ تیرماه ۱۴۰۳ پس از برگزاری جلسه رسیدگی به اتهامات طرح شده علیه خویش در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی در اعتراض به روند غیر قانونی پرونده، دخالت نهادهای امنیتی و بلاتکلیفی وضعیتش در بند ۴ سالن ۳ زندان اوین نوشته است: "دوستان من زندانی شرایط هستم، نه قواعد و قوانین. جرم من همان است که مادرم زاییده است. من بخاطر کسی که هستم مجازات میشوم نه بخاطر کاری که انجام ندادهام."
وی افزود: ولی سرخوشم از غروری وافر، بیدار و استوار بر پای خود با بازوان کشیده در زندان ایران و با دیوارهای سرخ زندان اوین خوی گرفته شاهد تولد "دده قورقودها" و "کوراوغلوها"یم. من عشق را به نظاره ننشستهام آن را هر لحظه زندگی میکنم. دیروز جلسهی دادگاه بیدادگاهی من بود چه باک؟ زندان خانهی پدری ما است. ما زندانها را آبی خواهیم کرد، همان طور خیابانها را. ما باید دروازههای زندگی را به لرزه در بیاوریم."