سلماس زادگاه من است.

برای این شهر باستانی تاریخ ده هزار ساله اش را نوشته ام. تاریخی واقعی از وجود یک تمدن پویا و پیوسته…از روستاها و مناطق شهریش نوشته ام. از آغ بولاغ شنیده ام ولی کانی سفید نمی شناسم. بیشتر مناطق جغرافیایی ایران به نحوی توپونیم ( اسم جغرافیایی) و هیرونیم(اسم رودها و دریاها) به ترکی دارد. چرا؟ چونکه ترکان در آنجا می زیستند ولی به هر حال به علل مختلف ترکان در آنجا زندگی می کردند.در مناطق اردلان و سنندج و کلا جنوب آذربایجان تا کرمانشاه عناصر ترک می زیستند و روستاها و رودهای بسیاری به ترکی در آنجا هنوز هم وجود دارد.رود قره سو در کرمانشاه هنوز هم قره سو هست.

تغییر اسامی جغرافیایی ترکی به فارسی قدمتی به درازای حاکمیت کودتایی رضاخان و پهلوی ها دارد. آن هنگام که تلاش شوونیزم فارس با پرده ایرانیگری زبانهای ترکی و فارسی را در ایران شروع شد، بخشنامه های فرهنگستان به اصطلاح فارسی پی در پی کلمات ترکی را به فارسی تبدیل کرد.عدم ارتباط مردم،نبود رسانه جمعی و ناآگاهی مردم سبب می شد که این سیاست دولت به چشم نخورد و اقداماتشان جزیره ای به چشم آید.با دسترسی محققان به قسمتی از آرشیوهای ایران، گستردگی این اقدامات در دوره پهلوی اول و دوم را شاهدیم ولی همانطور که عرض کردم نبود رسانه مانع انتشار این تغییرات در اسامی بود.

اخیرا با تغییرات اوضاع ژئواستراتژیک آذربایجان غربی و تحولات در شمال عراق و قندیل، فعالیتهای دول خارجی در منطقه، گویا تحولات به ضرر ترکهای آذربایجان در جریان است. با هماهنگی هر چند انکار شده نیروهای محلی عشایر با بوروکراسی مرکز، این بار تغییرات اسامی ترکی را نه به فارسی، بلکه به زبان کردی رقم زده و آغ بولاغ، نه چشمه سفید بلکه کان سفید می شود. در سالهای قبل هم گؤی تپه ساووجبولاغ( مهاباد) با تلاشهای نماینده اشان در مجلس می رفت تا به کلمه ای دیگر تبدیل شود که با درایت قاطبه مردم آذربایجان ناکام ماند. قوطور خوی هم که کوتول شده و فردا پس فردا تابلوهای این منطقه هم می رود تا تعویض شود.

آذربایجان سرزمین وسیعی است که مردمان با زبانها و گویشهای مختلف زیر چتر فرهنگ باشکوه ترکان، این وارثان اسطوره های جهانی قیل قمیش، دده قورقود و سازندگان جام طلایی حسنلو و جام نقره ای مشگین، معماران برج طغرول، سلطانیه، سلاطین شاعر و ادیبی چون جهانشاه قره قویونلو، سلطان اویس جلایر، شاه اسماعیل، شاه عباس، فتحعلیشاه و ناصرالدینشاه، زندگی می کنند. هیچ ترک آذربایجانی نه تنها فرهنگ خود را به سایر آذربایجانی های غیر ترک تحمیل نکرده بلکه سعی در ارتقا جایگاه شهروندی آنها هم بوده است.

آنچه که امروز با دسیسه عوامل خارج نشین در آذربایجان غربی به بهانه تلاش برای تغییر اسامی ترکی در حال انجام است بیشتر از همه به ضرر رقصندگان به ساز این خناسان می باشد و خواهد بود.