با رکورد زنی هشتاد هزارتومانی دلار به یاد صحبت های دکتر پزشکیان افتادم . زمانیکه ایشان انتخاب شدند بسیاری فکر می کردند که تغییر اساسی در سیاست های خارجی و داخلی ایران ایجاد خواهد شد و گویا مردم پس از سالها نفسی آسوده خواهند کشید اما جناب پزشکیان، گویا انتخاب شما هم نتوانست تغییری مثبت ایجاد کند چرا که هنوز که هنوز است و شاید بیشتر از گذشته استرس جامعه را فرا گرفته است.

از بس تحریم شده‌ایم که دیگر تحریم جدید برایمان یک جوک محسوب می شود. انگار به یک مُرده می گویی تو را خواهم کشت، خنده دار نیست؟!

البته تحریم برای برخی‌ها به حق نعمت بوده و است و ما مردم بیچاره تاوان این نعمت آنها را می دهیم. هر روز سایه جنگ هر چه بیشتر آسمان ایران را به تیرگی می برد. دلار دیگر بال درآورده و در حال پرکشیدن به اوج آسمان است. سکه‌ای را که زمانی برای ازدواج فامیل و آشنایان بعنوان کادو می دادیم، امروز دارندگان همان سکه بعنوان سرمایه دار محسوب می شوند. وقتی به داروخانه جهت خرید دارو می روی باید حتما مطمئن باشی جیب یا کارتت پر از پول است و پس از خروج محکم از نایلون داروهایت بچسبی تا کیف قاپها داروهایت را نقاپند! آدم جرأت رفتن به قصابی را ندارد؛ به پولی که چند سال پیش یک گوسفند می خریدی، امروز نمی توانی دو کیلو گوشت بخری. از قطعی برق و گاز نگویم حتما سال بعد مشکل آب هم افزوده خواهد شد. جناب پزشکیان واقعا فرقی نمی کند که چه کسی رئیس جمهور باشد. چرا که در این کشور هر روز که از خواب بیدار می شویم حسرت روزهای گذشته را می خوریم. به یاد دارم سالها پیش در تبلیغات شرکت «صا ایران» جمله معروف"هر روز بهتر از دیروز" را مدام می شنیدم. آن شرکت بیچاره هم دیگر تبلیغ نمی کند؛ چرا که شرمنده دروغی است که سالها به مردم گفته است و ما مردم سالهاست که حال و روزمان هر روز بدتر از دیروز است.