برخلاف ظاهر، ایران و‌ پانفارسیزم اصلا مایل به پیوستن جمهوری آزربایجان به ایران نیست.

باز در قفقاز تنشی اتفاق افتاد؛ پانفارسیزم آریایی نژاد باز فیلشان یاد هندوستان، سرزمین آبا و اجدادی خود کرد، از زید آبادی آکادمیک و‌دموکرات بگیر تا لاتهای سرکوچه شان.
عده‌ای در لفافه و‌ عده ای بی رودربایستی و‌ پررویانه دَم از الحاق کشور آذربایجان به ایران میزنند! در حالیکه در باطن از این امر فراری هستند،
{اگر برای پیوستن آذربایجان به ایران همه پرسی الحاق برگزار گردد طبیعیست که یک‌نفر هم به این الحاق رأی مثبت نمیدهد، حتی حسینیون وابسته به ایران. اگر بر فرض محال در این همه‌پرسی خیالی،اکثریت موافق این الحاق باشند}، آنوقت این پانفارسیزم و ایرانشهری دنبال سوراخ موش میگشت.
چرا؟ دهها دلیل دارد ولی یکی اش کفایت میکند:
ایران کشوری چند ملیتی است که در آن ترکها اکثریت نسبی هستند و‌ فارسها جمعیت دوم.
حال اگر جمعیت ده میلیونی و‌ترک جمهوری آذربایجان را هم به ترکهای ایران اضافه کنیم پنجاه میلیون از جمعیت۹۵میلیونی بعد از الحاق آذربایجان، ترکها خواهند بود و‌اکثریت نسبی ترکها در ایران به اکثریت مطلق بیش از نصف جمعیت تبدیل میشود و مطمئناً پانفارسیزم برخلاف ادعاهایش هرگز موافق چنین چیزی نخواهد بود.
الحاق آذربایجان به ایران در عمل به معنای الحاق ایران به آذربایجان است.