افراد زیادی از ایرانیها، بخصوص آنهاییکه در باتلاق نژاد ساختگی آریایی گرفتار آمده‌اند، دچار توهمات عجیب و غریبی هستند که امروزه به آنها «ایرانشهری» گفته می‌شود!

مثلا این قبیل افراد فکر می کنند که:

١– ایرانیها (به احتمال زیاد فارسها و شاخه‌های آن؛ چون ترکها و عربها آریایی نیستند و از نظر آنها ایرانی به حساب نمی آیند! ) از تمام مردم دنیا باهوش‌ترند!

٢– اگر فردوسی نبود و شاهنامه را نمی سرود، ایرانیها بعد از مسلمان شدن، عرب زبان می شدند!

٣– شعر «بنی آدم اعضای یکدیگرند…..» سعدی شیرازی بر سردرِ ساختمان سازمان ملل نوشته شده است!

۴– قطعنامه ترکمنچای نود ساله بوده و امسال پایان زمان آن است و مناطق واگذار شده در این عهدنامه باید به ایران برگردد!

و دست آخر اینکه:

۵– ترکیه چیزی ندارد، ترکیه را ما ایرانیها آباد کردیم!

این توهمات ایرانشهری‌ها در زمانی مطرح میشود که هر فردی با فشار دادن دگمه گوشی موبایل خود میتواند اطلاعات درست را در همه زمینه ها بدست آورد، مثلا بنا به تحقیقات علمی موسسه های قابل اعتماد، بهره هوشی ژاپنی ها و مغولها صد، و بهره هوشی ایرانیها هشتاد و چهار است که اندکی، بیشتر از بهره هوشی افریقائیهاست!

در مورد ادعای اینکه اگر فردوسی نبود و شاهنامه را نمی سرود ایرانیها عرب زبان می‌شدند، باید از این متوهمین پرسید، پس چرا مردم کشورهای مسلمان اندونزی، مالزی، پاکستان و کشورهای ترک زبان ترکیه، آذربایجان، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان، ترکمنستان و مردم مسلمان و ترک اویغورستان چین، جمهوریهای خودمختار و مسلمان روسیه، همچنین کشور مسلمان بوسنی هرزگوین و آلبانی در اروپای شرقی که فردوسی ندارند عرب زبان نشده اند؟!

نوشته شدن بیت «بنی آدم اعضای یکدیگرند….» سعدی بر سردرِ ساختمان سازمان ملل متحد هم از بن و پایه دروغ بوده و چند سال پیش محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه سابق، به این مکان رفته و در مورد این دروغ و افسانه افشاگری کرد که فیلمش موجود است!

در مورد عهدنامه ترکمنچای هم ایرانشهری‌های متوهم اینقدر در افکار نژاد پرستانه و الحاق گرایانه غوطه‌ور هستند که اقلا دگمه گوشی موبایل خودرا فشار نمی‌دهند تا متن این عهدنامه را به جلو چشم خود بیاورند و مفاد و تاریخ این قرارداد را بخوانند و ببینند نه این عهد نامه نود ساله است و نه تاریخ پایان آن امسال است، این عهدنامه در سال هزار و هشتصد و بیست هشت میلادی (۱۸۲۸) بین دولت قاجار و روسیه تزاری بسته شده که از آن تاریخ هم صدو نود و شش سال میگذرد نه نود سال و در یکی از بندهای این قرارداد هم آمده است علاوه بر مناطقی که به روسیه واگذار شده، ایران سالانه چندین کرور طلا هم به عنوان خسارت جنگ باید به روسیه بپردازد!

در مورد ترکیه هم ایرانشهریها مدعی هستند که ترکیه را ایرانیها آباد کرده اند، چرا که سالانه توریستهای زیادی از ایران به ترکیه سفر می کنند و با خرج پول، این کشور را آباد می کنند!

اول اینکه «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است!» در حالی که مردم ایران از فقر زیاد رنج می برند چرا ایرانیها به ترکیه سفر کرده و پولشان را در این کشور خرج می کنند؟ آیا بهتر نیست این مسافرین، بجای رفتن به ترکیه به شهرهای ایران سفر کرده و بجای ترکیه، کشور خود را آباد کنند؟! در ثانی، ترکیه در سال گذشته میلادی (۲۰۲۳) پنجاه و هفت میلیون توریست داشته و از این صنعت، پنجاه و چهار میلیارد دلار در آمد داشته است.

از تعداد پنجاه و هفت میلیون توریست ترکیه، نزدیک به دو میلیون آن توریستهای ایرانی بوده اند، یعنی حدود سه و نیم درصد‌. در سالهای پیش از آن، توریستهای ایرانی ترکیه از این هم کمتر بوده است! آیا با این سه و نیم درصد توریست ایرانی که نسبت به توریستهای غربی و عربی هم کمتر خرج میکنند، ترکیه آباد شده است؟!

در سال ۱۴۰۱ هجری شمسی، ایران چهل و دو میلیارد دلار صادرات نفت و پنجاه و چهار میلیارد دلار صادرات غیر نفتی و مجموعا نود و شش (۹۶) میلیارد دلار صادرات داشته که کل صادرات نفت ایران کمتر از در آمد صنعت توریسم ترکیه است. ضمنا تورکیه در سال میلادی گذشته دویست و پنجاه و شش میلیارد دلار صادرات خودرو، فراورده های شیمایی، پوشاک، صنایع دفاعی هوا-فضا و دیگر اقلام داشته است. یعنی مجموع در آمد صادرات و صنعت توریسم ترکیه سیصد و ده میلیارد دلار، یعنی بیش از سه برابر در آمد صادرات نفتی و غیر نفتی ایران بوده است. حال باید از ایرانشهری‌ها پرسید آیا با سه و نیم درصد توریستهای خود، ترکیه را آباد کرده‌اند؟!