صفحه نخست نویسنده |
داور هم آدم است و میتواند اشتباه کند، ولی چرا اشتباهات داوری همیشه به ضرر ما و به نفع آنهاست که از ۱۵ نفر منتخب داوران، غیر از یک یا دو نفر، بقیه از آشنایان داورانی هستند که به همراه خود آنها از تهران آمدهاند تا در چهارمین سمپوزیوم مجسمههای سنگی در تبریز شرکت کنند.
ماجرا این است که شهرداری تبریز، شهریور امسال چهارمین سمپوزیوم مجسمههای سنگی را برگزار کرده و هنرمندانی از تبریز و سایر شهرهای آذربایجان نیز در این سمپوزیوم شرکت کرده و طرحهایی متناسب با فراخوان و فرهنگ آذربایجان ارائه کرده بودند. ولی دبیر و اکثر داوران این سمپوزیوم از تهران تشریف آورده و به همراه خود تعدادی هنرجو نیز آورده بودند و حالا از مجموع ۱۵ نفر منتخب داوران، ۱۴ یا ۱۳ نفر از میان همان هنرجویان است و هنرمندان اسم و رسمدار تبریز و آذربایجان جایی در بین منتخبان ندارند.
این در حالی است که هنرمندان تبریز و آذربایجان حداقل سابقه دو دوره حضور در سمپوزیوم ملی و بینالمللی را داشته و همیشه در زیباسازی فضای شهری نیز پیشگام بودهاند. حالا هنرمندان تبریز و آذربایجان با نامهای سرگشاده خطاب به اداره کل حراست شهرداری تبریز، خواهان رسیدگی شدهاند تا معلوم شود که معیار انتخاب هیات داوران چه بوده و داوران نیز نفرات منتخب را با چه معیار و اساسی انتخاب کردهاند؟
شاهرخ مِسکوب در صفحه ۳۱ کتاب "ملیت و زبان؛ نقش دیوان، دین و عرفان در نثر فارسی" مینویسد: «ما برای تکوین و ایجاد هویت ملی خودمان از همۀ این عوامل (مثلاً رقص و موسیقی در هند، نقاشی در چین، معماری، مجسمه سازی و باز موسیقی و نقاشی در اروپا) بیبهره بودیم و ملیت ما جز زبان، مأوایی نداشت.»
یعنی ملیت ایرانی یا همان فارسی از رقص، موسیقی، نقاشی و مجسمه سازی بیبهره بوده و گناه این همه فقدان را نیز به گردن اسلام میاندازد که به این هنرمندان و نوابغ بزرگ بشریت اجازه رشد و نمو نداده است. ولی در همین اجتماع اسلامی رقصهای آذربایجانی، ترکمنی، قشقایی، کردی، عربی، بلوچی و... به حیات و شکوفایی خود ادامه داده و مثل اینکه اسلام تنها مانع شکوفایی هنر فارسها شده است.
در مجسمه سازی نیز، باکو در ۱۵۰ سال گذشته از مراکز این هنر در جهان اسلام بوده و حالا جماعتی که بعد از ظهر تنبان به تن کردهاند، هنرمندان مجسمه ساز تبریز را کنار میزنند تا معلوم شود که معیار انتخابشان تسکین خلأهای تاریخی خودشان و تلاش برای تحقیر صاحبخانه است.
تاریخ
2024.10.07 / 14:28
|
نویسنده
ابراهیم رشیدی/ساوالان
|