راننده‌ای پرسید: بشار را چرا فراری دادید؟ با بداخلاقی گفتم که ربطی به من و تو ندارد. زیرا بعد از تماشای فیلم‌ زندانهای بشار اسد، توان و حوصله بحث‌های مثلا منطقی درباره سوریه را ندارم و اگر کسی بخواهد ادای پیر دانا و فرزانه را درآورده، وسط بازی کند، شاید نتوانم خودم را تحمل کنم و همان بهتر که چیزی نگویم. پس پیشنهاد می‌کنم فیلمهای مربوط به زندانهای بشار اسد را هرگز تماشا نکنید.

عفو بین‌الملل از اعدام هزاران نفر در زندانهای بشار و معدوم شدن اجساد آنها می‌گوید و زندانیان آزاد شده هیچ چیزی درباره محیط بیرون از زندان نمی‌دانند. اصلا دولت اسد بازداشت آنها را قبول نمی‌کرد که ملاقاتی هم در کار باشد تا زندانیان چیزی از محیط خارج بشنوند و زندانیان جدید نیز از قدیمی‌ها مجزا بودند. زندانیان آزاد شده همگی داغون‌اند و فقط از شادی فریاد کرده و این ور و آن ور می‌دوند. آنها جملات شاد را فراموش کرده و نمی‌توانند شادی خود را با جملات بیان کنند و فقط فریاد می‌زنند. درباره حافظ اسد و صدام می‌پرسند و از مرگ آنها بی‌خبرند. زنان گوش به حرف انقلابیون نداده و از سلول‌ها بیرون نمی‌آیند. به قدری می‌ترسند که نمی‌توانند سقوط اسد و آزادی خودشان را باور کنند. متوسط سالهای حبس‌شان سی سال است و آنهایی که پانزده سال آن تو بودند، زندانی جدید محسوب می‌شوند.

انقلابیون هنوز راه منتهی به برخی از زندانها را پیدا نمی‌کنند و فقط در دوربین‌ها مشاهده می‌کنند که کسانی آنجا هستند. اما نمی‌دانند که چگونه درهای برقی آن را باز کنند. زندانبان فرار کرده‌ و کسی کدهای مربوط به آن درهای آهنی را بلد نیست و چند روزی است که آن درها باز نشده و آب و غذا هم به آنها داده نشده است. بعد از باز شدن درهای این زندان و تنها بخاطر گشودن این درها، باید قدردان الجولانی بود و شاید این تروریست با توجه به ثواب عظیمی که آزاد کردن اسیر در اسلام دارد، مشمول آیه ادخلوا الجنه بما کنتم تعملون گردد.

اگر این جنایات از دولتی یهودی یا هندو سر می‌زد، حتما در کنار ذکر مصیبت اشاره‌ای به تعلق دینی یا ملی آن ظالمان هم می‌کردیم. پس یادمان باشد که عامل این جنایات نازی‌ها یا روس‌ها نیستند بلکه مسلمان و شیعه هستند. دوربینهای زندان بچه‌های شش و هفت ساله‌ای را نشان می‌دهد که برخی فرزندان مادرانی هستند که هنگام ربوده شدن حامله بوده‌اند و برخی محصول تجاوز زندانبانان به زندانیان زن هستند و این بچه‌های اکثرا بیمار در تمام زندگی خود خورشید و آسمان را ندیده‌اند.